Halkalı Köle – Bekir Yıldız

by Nur uçar · 28 Aralık 2018

Bekir Yıldız’ın hikaye olarak ele aldığı Halkalı Köle kitabı, aile içi iletişim problemleri, sevgi ve saygının azalması, çalışma zorlukları ve yurt dışında yaşanan gurbetçi olmanın vermiş olduğu zorlukları anlatmaktadır.

Yazarın kitaplarının bir kısmı senaryolaştırılıp sinemaya uyarlanmıştır. Ayrıca yazdığı eserlerinden birkaçı ödül almıştır. Bunlar; Kara Vagon adlı hikaye kitabıyla 1968 yılında May Edebiyat ödülünü, Kaçakçı Şahan’la 1971 yılında Sait Faik Hikaye Armağanını kazanmıştır. Sinemaya uyarlanan kitapları; Çark, Umut Zamanı, Halkalı Köle, Kara Çarşaflı Gelin, Berdana, Baba.K

Kitabı okuduktan sonra kitap hakkında yapılan diğer eleştirilere baktım, okuyabildiğim kadar okumaya çalıştım. Benimle aynı veya benzer şeyler düşünen var mı diye, fakat rastlamadım. Genel olarak hep övgü ile söz edilmiş. Ben bunların tersi şekilde düşünmekteyim. İkinci sayfasından itibaren sıkılarak okudum, inat ettim, bitirmek istedim ve bitirdim. Sadece yazarı tanımak için bilgi edinmiş oldum.

Kitaptan Esinleniş

Güzel başlayıp kötüye giden evliliği, eşinin kayın validesine olan ve gittikçe artan saygısızlığı, çocukların anne baskısı altındaki düşünce yapıları, Almanya’da geçirilen zor yaşam şartları yazarı bunaltmış, düşüncelere boğmuş ve dert üstüne dert edinmesine sebep olmuştur. Urfa doğumlu olan Bekir Yıldız, zaten çocukluğundan itibaren kötü anlamda etkisinde kaldığı töre, töre cinayetleri üstünde yoğunlaşmış bunların üzerine birde biraz önce bahsettiğim konular eklenmiş ve sürekli yazı yazacak konular edinmiştir kendisine; tıpkı bu kitapta olduğu gibi.

Halkalı Köle kitabını bitirdikten sonra verdiğim ilk tepki; ‘‘ Bu kadar övülen bu kitap bu muydu? Bir psikologa dert anlatır gibi yazmış ve herkes bunun etkisinde kalıp ‘çok güzel’, ‘mükemmel’ vb. yorumlar yapmış’’. Otobiyografik tarzda bir kitap. Yazarın derdine ortak olmak veya yazara yardım etmek istedim okurken fakat hepsi bu kadar. Çünkü çok derin düşünen, yüzeysel ilişkilerden ve yapmacıklıktan nefret eden bir insan. Kitabın her sayfasında düşünceler arası keskin geçiş ki bu da yazarın iç sesini oluşturuyor, bazen beni şaşırtıyordu. Hatta kendisinin Bipolar bozukluğu olan bir kişi olduğunu bile düşünmüştüm. Çünkü sürekli onu takip eden polisler olduğunu sanıp onlarla çatışıyordu ve öyle bir şey yoktu.

Almanya’da çalışmaya önce kendisi sonra ailesi ile birlikte gitmişti. Annesini çok seviyordu ve çok özlüyordu. Sürekli bundan söz etmişti kitabında. Kitapta geçen bir cümle dizisini hiç unutmuyorum;

‘ Uzun zamandır içli köfte yememiştim. Annem nerede? Çocuklarım nerede? Faşistler.’

Almanya’da geçirdiği zamanlarda sol görüşe meyledip Türkiye’ye temelli tekrar yerleştikten sonra aktif olarak eylemlere, toplantılara katılmıştır, eşiyle beraber. Paranoyasının artmasının sebeplerinden biri de bu diye düşünmekteyim.

Genel olarak sürekli bir şikayet devinimi sürmekte Halkalı Köle kitabında. Sızlanma, dert yanma gibi tıpkı. İki kitabına daha göz gezdirdim fikrim değişecek mi diye; üzülerek belirtmeliyim ki benim fikrim değişmedi. İngiliz yazar Anthony Burgess ile düşünme yapısı olarak benzemekteler. Şu bakımdan; iki yazar da derin düşünen, duygusal olarak yoğun yaşayan yazarlar. Eserler konu bakımından kıyas bile edilemez. Bu derin düşünceler nelerdir? diye merak ediyorsanız, iki yazarın da kitaplarını okuyup kıyaslamasını yapmanızı öneririm. Halkalı Köle ile İngiliz yazarın Doktor Hastalandı kitabı okunup düşünülebilir.

Ve Bekir Yıldız’ın bir başka kitabında yer alan harika bir sözle kapatmak istiyorum bu konuyu.